علاوه بر آن موجب حفظ محیط زیست می­شود. بدین منظور عمدتا دو روش برای تصفیه آب در کارخانجات سنگ­بری ارائه شده است که عبارتند از : 1. روش سنتی 2. روش مدرن (فیلتر پرس) که در ادامه به شرح این روش­ها و مقایسه این دو روش می­پردازیم :

روش سنتی

در این روش که در گذشته مرسوم بوده و امروزه به دلایل متفاوت جز روش­های منسوخ شده می­باشد احتیاج به ساخت تعداد زیادی استخرهای پساب سنگبری می­باشد که در نتیجه احتیاج به اختصاص دادن مساحت بزرگی از زمین کارخانه برای جمع آوری گِل سنگ می­باشد که هزینه زیادی را به تولید کننده تحمیل می­کند  علاوه بر آن در این روش میزان آب مصرفی ، نیروی انسانی ، تخریب محیط زیست ... در مقایسه با روش مدرن(فیلتر پرس) بسیار بیشتر است .

روش مدرن (استفاده از فیلتر پرس)

در این روش کلیه دوغاب که در کارخانه ایجاد شده و نیازمند جداسازی است طبق شکل ابتدا وارد مخزنی می­شود (A) بعد توسط پمپ­های مخصوص از این مخزن وارد تانک ته نشین کننده (کلاریفایر) (C) می­شود در طی این مسیر مواد شیمیایی مخصوص (فلوكولانت) (B) به دوغاب اضافه می­گردد که موجب تسریع در ته­نشین کردن گِل سنگ می­شود . در تانک ته نشین کننده آب تمیز از یک سمت خارج شده و به مخزنی جدا (H) منتقل شده تا دوباره به خط تولید پمپاژ می­شود و از انتهای مخزن گِل ته نشین­شده از طریق شیر اتومات (D) به منبع جمع­آوری گل منتقل می­شود . در این منبع بعد از همگن کردن گِل (E) ، توسط پمپ مخصوص به فیلترپرس (G) تمام اتوماتیک مجهز به صفحات بازشو و لرزاننده (shaker) و در صورت نیاز مجهز به سیستم شست­وشو که همگی توسط PLC کنترل می­گردد پمپاژ شده و در آنجا آب موجود در گل گرفته می­شود و گل خشک شده از مابین صفحات فیلترپرس جدا شده و تخلیه می­گردد و آب گرفته شده دوباره به مخزن اولیه هدایت می­شود .

از مزایای فیلتر پرس نسبت به روش سنتی می­توان موارد زیر را نام برد :

1. استفاده از زمین­های اشغال شده توسط استخرها و گل ریزها
2. صرفه جویی در آب مصرفی
3. صرفه جویی در نیروی انسانی
4. افزایش سرعت و راندمان
5. حذف عملیات گِل کشی
6. جداسازی راحت پودر سنگ و حمل راحت آن
7. اشغال فضای کم­تر کارخانه و جلوگیری از تخریب محیط زیست